Барас хулгана хоёр. Арадай онтохон.

Орьел торгон шулуун байсатай хада хангил уулада нэгэ сагаа эреэн барас байдаг һэн ха.

Нэгэтэ барас агнажа ябатараа, хабшуу жалгаар доошоо түргэн урдаһан горхоной эрьедэ согсойн һуугаад, урасхал түргэн уһа хаража һууба.

Энэ үедэ нэгэ хулгана горхоной эрьедэ бүмбэрэн гүйжэ ябатараа, ойлгомторгүй гэнтэ халтиран уһан руу унашаба.

Эрьедэ гаража шадангүй, урасхалда абтан ураадаһаар барасай урда ерэбэ.

Барас үхэхэеэ ябаһан хулганые хайрлажа, алтан дэлхэй дээрэ амиды мэндэ ябаг даа гэжэ һанан, урда һабараараа уһа альгадажархиба.

Уһанай сэсэрдэһэнтэй хамта эрье дээрэ гараһан хулгана ехэ баярлан, амияа абаруулһандаа, ехын ехэ баяр бараста хүргэбэ.

− Арбайлгажа арай ябаһан минии амин хайра бэеыем уһанай аюулһаа абаржа, алтан дэлхэй дээрэ амиды ябаха арга олгобот, һайнта даа. Хожом хойно хэрбэеэ танай аюулда дайралдабалтнай, али болохо арга оложо, танда туһалхаб даа,− гэжэ хулгана хэлэбэ.

− Эрхиин зэргэ бэетэй аад, ахаһаа аман баатар үгэтэйлши. Иимэ ахир багахан аад, агуу хүсэтэй намда хайшан гэжэ туһа хэхэбши даа. Ами бэе мэндэ ябыш даа,− гээд, барас саашаа ябашаба.

Тэрэ гурбан жэл үнгэрбэ.

Саһата уулын сагаа эреэн барас тухай “ута шэхэтэһээ” дуулаһан ангуушаад урьха табижархибад.

Барас энэ урьхада ороод, мултарха гэжэ тэршэлэн гэхэдээ, бүри ехээр хүрмэлдэшэбэ.

Энэ мэгдүү абяаень дуулаһан хулгана ерэбэ.

Хулгана урьхыень анхаралтайгаар шэнжэлээд, хурса шүдөөрөө таһа мэрэжэрхибэ.

Сүлөөдэ гараһан барас баярлажа, хулганада иигэжэ хэлээ гэхэ:

− Амииемни абарбаш. Үни хада би ахир заахан бэетэй аад, агуу хүсэтэй намда хайшан гэжэ туһа хүргэхэбши даа гэжэ дэмы хэлэһэн байгааб. Һайн һанаан гээшэ юунһээшье хүсэтэй байдаг байбал,− гэжэ барас баярлангяар хэлээ гэлсэдэг.

Уран хүн