Үрэмшөө. Арадай онтохон

Эртэ урда сагта үрэмшөө үдэр ниидэдэг байһан юм гэлэй, теэд яагаад мүнөө һүниндөө ниидэдэг болоо юм гэбэл, иимэ үльгэртэй.
Сэлмэг нэгэ үдэр үрэмшөө ниидэжэ, аляаһа боргооһо барижа ябатараа, халюун харсагатай гэнтэ ушарба.
Харсага хэлэбэ:

-Амар сайн. Гурбан хоногоор шамайгаа бэдэржэл ябааб, харин хаанаһаа талаан боложо, Даланшын дархида дайралдабабши,-гэбэ.

-Намайе гү, ямар хэрэг болоод бэдэрбэш? — гээд, үрэмшөө асууба.

Тиихэдэнь харсага:

-Хамаг шубуудай хүбүүдээ Хайлаган хаанай албанда мордохуулаад байхада, харин ши тэдэнээ дали дороо дараад байнаш. Юун болоо амитамши,− гэжэ гэмэрбэ.

Үрэмшөө тиихэдэнь далинуудаа хумижа, бэедээ няан нюугаад, шэхэнүүдээ һэртылгээд, газараар бүмбэрэн гүйжэ хэлэбэ:

-Хара даа, би шубуун аалби?−гэбэ.

Харсага тиихэдэнь:

-Иимэ энэ ангай аймагай нэгэ амитан гээшэ ха, — гэжэ хэлээд ябашалай саашаа.

Үрэмшөөгэй газараар гүйжэ ябатар, үнэгэн шугы сооһоо гэнтэ гаража ерээд, хэлэбэ:

-Долоодохи жэлээ догногор шамайе бэдэржэл ябаналби,− гэбэ.

— Намайе гү, ямар хэрэг болооб? − гэжэ үрэмшөө асууба.

Үнэгэн:

-Мүнөө болотор мэдээгуй ябаа аалши. Хамаг ангууд хүбүүдээ Арсалан хаанай албанда үгөөд, харин тиихэдэ ши хүбүүдээ үгэнгүй ябахаш,− гэжэ зэмэлбэ.

Тиихэдэнь үрэмшөө:

-Би ан бэшэлби. Хара даа, оройдоо ан бэшэб,− гэн, далинуудаа дэрбэгэнүүлэн ниидэшэбэ.

-Иихэдээ энэшни шубуунай түрэлэй гээшэ ха,− гэжэ үнэгэн гэмэрээд, саашаа ябашаба.

Үрэмшөө иигэжэ мэхэлһэндээ түбэгшөөжэ, тэрээнһээ хойшо
гэгээн сагаан үдэр ябахаяа болижо, һүниндөө ниидэдэг болоһон юм
гэлсэдэг.

Уран хүн